Hartverbond

Lilian Dijkhuis • 21 oktober 2025

Hartvolgen betekent:

Dat je van binnen voelt

dit is wat de liefde dient

zo ben ik bedoeld


Van de week verstuurde we onze allereerste nieuwsbrief, waarin we ook het gedicht van hierboven deelden.


Kiezen voor het pad van het hart, oftewel het hart volgen, klinkt misschien naïef of juist romantisch – en dat laatste kan het ook zeker zijn - maar het kan ons ook juist een kant op sturen waar alles bloot komt te liggen waar nog angst, pijn, weerstand, inferioriteit of juist superioriteit in ons huist.*


Paniek

Het voelde ook alsof ik ging trouwen met mijn zus afgelopen maart, toen we ons inschreven bij de KvK. Was ik van tevoren nog helemaal in de gloria, omdat ik voelde dat wij vorm kregen, zoals wij altijd al bedoeld waren om vorm te krijgen; ‘Joining forces’ kwam nog in me op, werd dit na ondertekening ineens opgevolgd door een halve paniekaanval inclusief hyperventilatie...


Mijn onderbewuste wist waarschijnlijk al, wat ik bewust nog niet wist: Ik was een pact aangegaan met liefdeloosheids ‘worst enemy’.

Van de week verstuurde we onze allereerste nieuwsbrief, waarin we ook het gedicht uit de banner deelden.


Kiezen voor het pad van het hart, oftewel het hart volgen, klinkt misschien naïef of juist romantisch – en dat laatste kan het ook zeker zijn - maar het kan ons ook juist een kant op sturen waar alles bloot komt te liggen waar nog angst, pijn, weerstand, inferioriteit of juist superioriteit in ons huist.


Paniek

Zo voelde het alsof ik met mijn zus ging trouwen afgelopen maart, toen we ons inschreven bij de KvK. Was ik van tevoren nog helemaal in de gloria, omdat ik voelde dat wij vorm kregen, zoals wij altijd al bedoeld waren om vorm te krijgen; ‘Joining forces’ kwam nog in me op, werd dit na ondertekening ineens opgevolgd door een halve paniekaanval inclusief hyperventilatie...


Mijn onderbewuste wist waarschijnlijk al, wat ik bewust nog niet wist: Ik was een pact aangegaan met liefdeloosheids ‘worst enemy’.

 


"Het voelde alsof ik met

mijn zus ging trouwen"

"Het voelde alsof ik

met mijn

zus ging trouwen"

Zwaarte afbreken

Karien en ik lijken namelijk ontworpen te zijn voor elkaars groei in liefde. Dikwijls door onvoorwaardelijke steun, maar ook regelmatig door elkaar te raken in de kern van wat ons gevangen houdt in liefdeloosheid en onvrijheid. Wat dan dikwijls volgt is een periode van een stuk zwaarte afbreken en een beetje lichter, wijzer en sterker als team weer opstaan. Gelukkig merken we dat deze periodes steeds korter worden en minder gedoe zijn. Ik vermoed dat we aanvaard hebben dat dit een beetje bij ons hoort om ons uiteindelijk heel veel te brengen.


Vrij en levend

En alhoewel het een verbond lijkt tussen zus en mij, is het eigenlijk een verbond met ons eigen hart dat ons influistert: jullie gaan samen op pad, voor mij, want dat is mijn pad voor jou en maakt dat de liefde in jouw leven groeit en je vrij en levend zal worden waar je dit nog niet bent...


Liefs,

Lilian


p.s. Bovenstaande foto is gemaakt vlak voor we de KvK binnen gingen om ons bedrijf in te schrijven. De zusjes samen onder één paraplu. Niet bewust bedacht, maar misschien geen toeval.

De natuurlijke stroom

door Lilian Dijkhuis • 20 november 2025
“Loop je eigen ritme,” zei je. “In je eigen tijd, want met één stap tegelijk, raak je de weg niet kwijt.”

Overgangen en transitie

door Karien Dijkhuis • 7 november 2025
'Eerst helen, dan spelen'
Woman with glasses smiles outdoors, wearing a purple sweater and green jacket, with natural backdrop.

Een nieuw begin

door Karien Dijkhuis • 7 oktober 2025
Van hamsterwiel naar rust en ruimte en de stap naar samenwerken met mijn zus Lilian. Heb je ooit samengewerkt met familie? Nou, ik kan het iedereen aanraden! Nee hoor, toevallig blijkt het bij ons te werken, maar het is natuurlijk niet weggelegd voor iedereen, dat begrijp ik ook. Vanaf een paar jaar geleden begon de ‘ellende’ 😉. Lilian vroeg periodiek aan mij, of we niet samen konden gaan werken; zij als kunstenaar en ik als ondernemer naast haar. Ze is begiftigd en maakt mooie, kleurrijke werken, maar vond en vindt de commerciële kant ingewikkeld en ondervond dat het haar afhield van het maken van haar kunst. Ik werkte nog als mondhygiënist en was absoluut niet bezig met een carrière-switch. Al knaagde het ergens wel… Stramien Soms hing ik wekelijks bij mijn zus aan de telefoon om mijn hart te luchten. Dat ik zo baalde van het stramien waar mijn werk me toe dwong en dat ik er zo moe van werd. Het voelde alsof ik me bevond in een hamsterwiel, waarbij ik geen uitweg zag, met burned-out achtige klachten als gevolg.